Peki şeytan ve meleklere ve onların var olduklarına dair inancınız ne durumda?
Yani gerçekten şeytanın varlığına vesveselerine bir olayda müdahil olduklarına cidden inanıyor muyuz ?
Ben inanmıyor muşum. Ta ki ağabeyimle bu konuda rastgele konuşurken hayatımın bir bölümünü kafamda şeytanın sesleri ile ve buna neden olan kafa karışıklığı ile beraber yaşadığımı anlayana kadar.
Nasıl mı oldu. Bizim bilader dedi ki insan hep nötr gezer bir taraftan ilahi yardım irade sana doğruyu fısıldarken diğer yandan şeytan yanlışa doğru götürür çağırır ve seni oyalar.
Ben bir düşündüm şu güne kadar ne kadar da şeytana kulak verip onun kafamı karıştırmama kulak vermişim. Aslında ben insanın kafasının içinde sadece ilahi sesi duyucağını şeytanın aklın içine giremeyeceğini insanın kafasını karıştıramayacağını düşünürdüm.
Ama yanılmışım, yanılmışım çünkü ilahi sesler yanlış söyleyemez bile bile zarar verdirecek şeyler istemez. Onların kendi kafa karışıklığım olduğunu ve kafa karışıklığının da benim kontrolümde olduğunu düşünürken bi fark ettim ki meğer aklımın içinde bir de şeytanın sesi varmış.
Ve aslında sınav mücadele yapacak bir şeyin olması sorumluluğun olması bir tehdit tahdit veya sorun değil bir uğraş ve meşgale ispat edilecek bir hayat imiş. Güzel miş yani sorumluluk sahibi olmak insanı mutmain edecek tek şeymiş.
Velhasılı kelam insan gerçekten farketmeden şeytana uyup bir ömür geçirebilir farkında olmadan ne yaptığının.
Şeytanı ve kafa karışıklıklarını iyi okumak ve ilahi sesi tanıyıp ona kulak vermek gerek. Yoksa on yıl sonra bi bakarsın ki buraya şeytan önde sen arkada gelmişsin.!
