Aklı kiralık deyimini duymuşsunuzdur sanırım. Bu kavram maalesef Türkiye insanına ilişkin bir tespit aslında.
Bugün biz Allah'ın akletmez misiniz diye أَفَلَا تَعْقِلُونَ akıllanmayacak misiniz diye Kuran'da kaç yerde uyardığı insanlar akıllarımızı,
duygulandıran konuşmalar yapan, arkadaşımızın bizi sohbetine götürdüğü veya evine gidip evdeki uhrevi ortamdan etkilendiğimiz, çeşitli menkıbeler ve kerametlerle gözümüzün fal taşı gibi açıldığı, uçan ve kaçan hikayelerle ağzımızın açık kaldığı, çeşitli peygamber rüyalarıyla büyüleyen, bu adam acar evliya bea baksana rüyasında peygamber efendimizi görmüş dedirten, kutubların, şeyhlerin ve ahlak ve zikir muhabbetlerinin havada uçup dünyayla ilgilenmiyoruz biz işimiz gücümüz tesbih la dedirten, allah'dan ilham geldi bu kitabı yazdım asrın müceddidi benim iddiasıyla kanıksadığımız, cemaatde olmanın sanki bizi bir bukle daha iyi müslüman yapacağına ilişkin iddiaya gönülden bağlı ve şeyhsizin şeyhi şeytan sözüne sıkı sıkıya bağlı, zaman tarikat değil cemaat zamanı türü kelimelerle akıl oyunları yapan nihayetinde haftada bir sohbete gidilip huzur kapılan tüm haftanın günahlarını sohbet esnasında püklüm püklüm döküldüğüne inanan ve abi kendimiz birşeyden anlamıyoruz o insanlar Allah için yaşıyor onlara bari gidelim de yardım edelim de tarzı sığınmalarla benimsediğimiz kimselerin hoca, şeyh veya üstadlarına vermek de ne kadar da aceleceyiz böyle.
Nedir bu telaş ya? Yani birazcık cemaatsiz kalmak insanların üzerinde bu kadar mı baskı oluşturuyor ki insanlar hemen meyve seçer gibi bir hoca cemaat veya tarikat seçiyor ve dahil oluyor. Bu konu üzerinde gerçekten ciddi ciddi konuşulmalı tefekkür edilmeli ve araştırma yapılmalı ki sonuçlar bizi aydınlatsın.
Sanki gerçekten dinin alanında akıl yürütülmesi belli insanlarla mahsus muş gibi bir hava veren bu durum ne kadar sağlıklı ya. Nihayetinde öbür tarafta hocalar, şeyhler benim için hesap vermeyecekler ben kendi yaptığımdan onlar kendilerinden sorumlu olacak.
Peki gerçekten insanlar bir cemaate bağlanalım da öbür tarafı sağlama alalım bi de bizi dinsiz sanmasınlar inanıyoruz alimallah ama çok bilmiyoruz nasıl olsa bilenler var bizim görevimiz konvoya katılmak mantığına kavuşturan gerçek nedir? Bunun en büyük sebepi eğitimin ve bizim kültürel kodlarımızın üretmek ve düşünmek eleştirmek üzerine olmaması ve bunun çeşitli şekillerde kurumlar ve dini yapılar tarafından ister istemez kötüye kullanılıyor olmasıdır. Bugün bir öğretmen sınıfında kaç tane kendi görüşünü açıklayan öğrenciyi takdir eder. Kaç tane öğretmen soru sorulmasında görüşünün doğru mu yanlış mı diye tartışılmasından memnun olur. Kaç cemaat şeyhi hocası veya üstadı sohbet ederken interaktif bir atmosfere izin verir? Soruyorum kaç tasavvuf ve tarikat sohbetinde insanlar soru sorabilir ve görüşleri eleştirebilir? Bu insanların yanılma hakkı yok mu? Sadece seçilmiş insanlar mı görüş bildirebilir ve konuları tartışabilir?
Neden bu danışıklı dövüş? Kimsenin soru sormak gibi bir gayesi de olmadığı ve bunun sorumluluğunun altına girmek istememesi herkesin işini kolaylaştırıyor. Romanya'da yaşayan amcam anlattı. Müslümanlar çevredeki Türk kasabından et alırken bu eti sen mi kestin helal mi diye sormaktan çekiniyorlarmış sorarlarsa cevabın onları et almaktan alıkoyacağını veya rahatsız edeceğini bildikleri için onlar sormuyor kasapta söylemiyormuş bir şey. Halbuki eti başka bir yerden alıyormuş kasap. Müslümanların durumuna da bakınca açıkçası bunun gerçek olabileceğine ihtimal veriyorum artık.
Hoca gerekeni söyler bilir ve yapar bize de uymak düşer nasıl olsa piyasada her cebe ve zihniyete uygun cemaat tarikat yapı var gider birine girerim olur biteeeeer. Dünyam rahat ahiretim rahat daha ne olsun be üstad hesabı fazla soru sorgulama rahatımızı bozar şimdi diyerek girelim bir dümene o bizi çıkarır bir yere bunun adı.
insanlarin okumamasi, arastirmamasi, Allah'in gonderdigi kurandan uzak olmasi, ben bilmem seyhim bilir ne bilirse dogru bilir mantigi,seyhim ne dediyse guzel dedicamaatim ne yaptiysa dogru yapti v.b. ... dusunceler gercekten ifade ettiiginiz gibi savunulabilir degil.Resimdede ifade etmeye calistiginiz gibi bu bir suru psikolojisidir. Oysa ki Allah Kuran da hic dusunmezmisiniz, akil etmezmisinz, ne kadar az dusunursunuz gibi ifadelerle insanlari dusunmeye tesvik eder.bu kisma aynen katiliyorum. Ancak su noktayida iskalamamak gerek kanaatimce. ben soyle bir soru sorsam size? biz 5000 kisilik bir topluluk olsak bir adada. hic bir dinle yada peygamberle alakali birseyde bilmiyoruz. ve gokten bir kitap dustu onumuze, acaba ne yapariz? bence hemen acar o kitabi okuruz. ama eger icimizde okumayi bilmeyen varsa yada anlama kabiliyeti iyi olmayan varsa mutlaka okudugunu iyi anlayan kisilerin yorumlarina ihtiyac duyacaktir , oyle degil mi ? su noktaya gelmek istiyorum. Bu gune kadar yapilan islami arastirmalar, olusmus cemaatler ve toplulular her ne demislerse kulliyen yalan ve yanlis mi ? bunlarin hepsini topyekun yok saymak mi lazim. hic bri cemaati , tarikati toplulugu kabul etmeyip, hic bir yazarin bu isterse imam buhari olsun isterse baska biri dikkate almayip kurani okuyup anladigimiz kadariyla yasamak mi lazim. ben bu noktanin cok tehlikeli olacagi kaanatindeyim. bugun elestirdigimiz farkli farkli gorusleri olan tarikat, cemaatlerden kat be kat daha fazla dogru olmayan fikirler ( ki bu fikirler ferdi olarak dogru kabul edilecektir bugun cemaatlerce mutlak dogru kabul edildigi gibi)ortaya cikacaktir. yani her bireye bir din, her kisiye kendince bir din yasantisi oratay cikabilir. dolayisiyla kas yapalim derken goz cikarma diye bir ifade vardir ya aynen o misal insanlari yanlistan alalim derken yanlisa sevketmeninde dogru olmayacagi kanaatindeyim. Cozum onerilerimizde kisisel bakis acimizdan ziyade kuran referansli bir yaklasim gostermelidir. zira mihenk tasi, elek, olcu odur. ve yine Kuran temelli yapilan calismalarada allahin verdigi akil ve vicdan olcusunde farkli calismalarla degerlendirerek kiymet vermek , itibar etmek gereklidir diye dusunuyorum ....
YanıtlaSil